نگرشی نو بر مفهوم ذلت نفس و راه رهایی آن از منظر نهج البلاغه

نوع مقاله : مقاله علمی‌تخصصی

نویسنده

دانش پژوه سطح دو و سه رشته تخصصی کلام اسلامی مدرسه علمیه نواب

چکیده

دین مبین اسلام در تعالیم خود کمال توجه را به مسئله عزت و ذلت قرار داده است و مسلمانان را موظف نموده است که در حفظ عز و احترام خود کوشا باشند، بزرگوارى و شرافت خویش را از آسیب مصون دارند و از گفتار و رفتاریکه به ذلت و خوارى آنان مى انجامد اجتناب نمایند. در این تحقیق سعی شده با روش کتابخانه ای به بررسی مفهوم ذلت نفس و مسائل پیرامون آن از منظر نهج البلاغه پرداخته شود. برای آگاهی و شناخت بیشتر نسبت به این موضوع به معنای لغوی و اصطلاحی ذلت و همچنین شاخصه‌های انسانی که دارای این رذیله اخلاقی باشد بیان شده که عبارتند از: مادی گرایی، دست درازی به اموال دیگران، عدم دغدغه مندی نسبت به فراگیری علم و دانش، پرحرفی، آشکار کردن راز سختی ها، گرایش داشتن به کسی که خواهان او نیست و درخواست کردن روزی از غیر. نگارنده در این تحقیق از این شاخصه ها گذر کرده و نظر به ریشه ها و عوامل ذلت و خواری انداخته و چهار مورد از عوامل را بیان کرده است که عبارتند از گناه،  حب دنیا، جهل و غفلت.
و در پایان راه کارهایی از جمله معرفت، تقوا و پیروی از سیره اهل بیت علیهم السلام از کتاب شریف نهج البلاغه استخراج‌شده که معرفت، اساسی‌ترین راهکار برون رفت از ذلت و خواری معرفی شده است.

کلیدواژه‌ها