1
طلبه سطح 2 و 3 رشته کلام اسلامی مدرسه علمیه عالی نواب.
2
فارغ التحصیل سطح 3 رشته تخصصی کلام اسلامی مدرسه علمیه عالی نواب
چکیده
با توجه به اینکه نیاز بشر به راهنمایی دین، امری دائمی است، خاتمیت و اتمام نزول وحی، در ظاهر با این نیاز ناسازگار است؛ لذا چرایی ختم نبوت، یکی از مسائل مورد بحث در حوزه کلام جدید بوده و متکلمان در اینباره پاسخهایی دادهاند. عده ای ملاک خاتمیت را بلوغ عقلی بشریت دانستهاند و به وسیله این نظریه در پی نفی امامت و حجیت امام در بعد فهم دینی هستند که لازمه آن اولاً نفی اصل دیانت و حجیت نبی خاتم ﷺ و ثانیاً نفی جایگاه امام معصوم پس از نبی خاتم ﷺ در بُعد فهم دینی است.
نگارنده در این مقاله، پس از اثبات جایگاه امام بعد از نبی خاتم ﷺ به وسیله ادله عقلی و نقلی و تبیین شؤون امام بعد از پیامبر اکرم ﷺ از قبیل مرجعیت علمی، تبیین وحی، حفظ دین و ...، ادعای ناسازگاری خاتمیت و امامت را فرضیهای بیدلیل بیان کرده است؛ در نتیجه بیان میدارد پس از رحلت پیامبر اکرم ﷺ بشریت با توجه به نیاز دائمی به راهنمایی دین و محدودیت عقل بشری، به حال خویش رها نشده است و همواره باید انسانهاى کاملى (ائمه معصومین علیهم السلام) باشند تا عقول انسانها را در مسیر فهم صحیح دین هدایت کنند.