فارغ التحصیل سطح سه رشته کلام اسلامی مدرسه عالی نواب
چکیده
حدیث منزلت که از طرق مختلف در کتب روایی اهل سنت نقل شده است، فضایل متعددی را برای حضرت علیؑ ثابت می کند. با وجود روشنی دلالت این حدیث بر افضلیت و خلافت بلافصل حضرت امیرؑ، ابن تیمیه تلاش کرده است تا با دلایل ضعیف و واهی دلالت این حدیث را انکار کند و این خلافت را منحصر بداند در مدت غیبت رسول خداصلاللهعلیهوآلهوسلم در جنگ تبوک. می گوید این حدیث نه اینکه فضیلتی برای علی بن ابی طالبؑ نیست بلکه حتی دلالت بر تنقیص هم می کند.
و در مقام استدلال بر عدم خلافت می نویسد: پیغمبرصلاللهعلیهوآلهوسلم، بارها از مدینه بیرون رفتهاند، و خلیفه ایشان در مدینه غیر از على افرادی دیگر از صحابه بوده است. و همچنین اگر علىؑ بصورت مطلق به منزله هارون مىبود پس نباید رسول خداصلاللهعلیهوآلهوسلم کسی را بر ایشان خلیفه قرار بدهد و حال اینکه می بینیم حضرت چنین کاری را انجام داده از جمله در جنگ خیبر و شبهاتی دیگر را بیان کرده است.
اما با بررسی موقعیت سیاسی و اجتماعی شهر مدینه در زمان جنگ تبوک و توجه به الفاظ بکار رفته در این روایت و همچنین صدور این حدیث در جایگاه های مختلف توسط رسول خداصلاللهعلیهوآلهوسلم و نکاتی دیگر پیرامون این حدیث شریف، پاسخ این شبهات داده می شود.
مقاله حاضر شبهات کتاب منهاج السنه را نقد و بررسی کرده و در نتیجه سست بودن دیدگاه ابن تیمیه را به اثبات رسانده است.